Farsça’da, az sayıda da olsa, ön ekler de vardır. Bunların en önemlileri دشمن düşmen, دشوار düşvâr “zor” ve دشنام düşnâm “küfür” kelimelerindeki “kötü” demek olan düş- eki ile, Türkçe’nin -sız ekine karşılık olan, aşağıdaki örneklerdeki نا nâ- ve ن ne-’dir: نوميد nevmîd “umutsuz”, ناپاك nâ-pâk “kirli, bulaşık, arı olmayan”, ناكاه nâ-gâh “birden, ansızın” gibi.