Tek heceli kelime köklerinde ön sesteki bütün ünlüler harfle gösterilmiştir. Bunun klasik yazımımızda bir kural olduğu söylenebilir: ak, اك ek, ال el, اير ır, ايل il, اوق ok, اوج öc, اون un, اون ün. (A seçeneği)

Tek heceli kelimelerde, iç seste e dışındaki bütün ünlüler harfle gösterilmiştir: دال dal, قير kır, ديل dil, يول yol, كوز göz, قول kul, كول kül; ama: تك tek, يل yel, بل bel. (B seçeneği)

İki ve üç heceli köklerde de hece ünlülerinin her biri çoklukla harfle gösterilmiştir:  آياق ayak, قولاق kulak, بوكور böğür, كوپری köprü, ايكی iki, آلتی altı, طوقوز dokuz, اوتوز otuz, اللی elli, آيی/ آيو ayı, ارسلان arslan, قاپلان kaplan, ديلكی / ديلكو tilki, آرا ﻪﻳجق arayacak gibi. (C seçeneği) Bu kuralın istisnası olmak üzere ilk ya da ikinci hece ünlüsü için harf kullanılmadığı da olmuştur: بجاناق bacanak, قنات kanat, يدی yedi, كوكس göğüs, باغر bağır, بوين boyun,  رتلان sırtlan gibi. (D seçeneği)

Kimi tek ve iki hecelilerde ünlüler için harf kullanılmamıştır. Bunlar zamirler, sayı adları gibi çok kullanılan kelimelerdir: بن ben, سن sen, بز biz, سز siz, سكز sekiz, آلتمش altmış, يتمش yetmiş gibi. (E seçeneği)