İsimler ve fiiller bağımsız anlam birimleridirler, ana kavramları karşılarlar. Bunlar aynı zamanda söz içinde kurucu ana birimlerdir. Bir kısım kelimelerin ise tek başlarına bir anlamı bulunmadığı gibi, doğrudan kuruculuk yönü de bulunmaz. Bunlar aracı kelimeler, taşıdıkları bağımlı kavramlar ile kurucu ana birimler arasında ilişkiler kuran yardımcı unsurlardır. Ayrı bir sınıf oluşturan bu tür kelimeler edat adıyla anılır ve kendi içinde üç bölüme ayrılır: takı, bağlam ve ünlem.