Osmanlı Türkçesi’nde kullanılan zamirlerden gelen kişi ekleri 1) i- fiilinin (isim fiilinin) geniş ve dolaylı geçmiş zamanlarında ve 2) diğer fiillerin geçmiş zaman, şart ve emir dışındaki, yani geniş zaman, şimdiki zaman, gelecek zaman, dolaylı geçmiş zaman, istek ve gereklik çekimlerinde kullanılmıştır:

1) i- fiilinin (isim fiilinin) geniş ve dolaylı geçmiş zamanlarında: 
كوزلم , كوزل ايم güzel-em, güzel-im, كوزلمشم güzel-miş-em, güzel-miş-im;
2) diğer fiillerin geçmiş zaman, şart ve emir dışındaki, yani geniş zaman, şimdiki zaman, gelecek zaman, dolaylı geçmiş zaman, istek ve gereklik çekimlerinde:
كوررم görür-em, كوررين görür-in, كوررم görür-üm, باقهيوررم bakayür-üm, كورهيورم göreyorum, كورهجكمgörecek-im, كورمشم görmüş-em/görmüşüm, كورهيم göreyim, يم كورملى gibi. 

Görüldüğü gibi A doğru seçenektir.