Meclis-i Vükelâ, meclisin hazırladığı kanun taslaklarını reddedebilir veya değiştirebilirdi; buna karşılık Meclis-i Tanzimat da, kanunlara aykırı davranan nazırları yargılayabilirdi. Yasama ve yürütme ilk defa bu kadar kesin hatlarıyla birbirinden ayrıldı. Meclis, şahısların düzenlediği kanun ve tüzük taslaklarını da değerlendirebilirdi. Bu önemlidir; zira, halkın sınırlı da olsa yasama mekanizmasında yer almasına imkân tanır. Meclis, faal olduğu yedi sene içerisinde yargı görevinin yanında hazırladığı kanunlarla da önemli bir yasama organı olduğunu gösterdi.