Yapılan idari reformlar kapsamında bazı eyaletlerin sınırlarının yeniden çizilmesi isyanlara yol açtı. Fermanın zorunlu askerlikle ilgili hükümleri Halep, Bosna-Hersek ve Anadolu’nun doğusunda tepkiyle karşılandı; hatta, bazı aşiretler işi devletin kolluk kuvvetleriyle çatışmaya kadar vardırdı. Timar topraklardan elde edilen gelirin 1845’te kurulan zaptiye teşkilatına devri ve sipahilerin aşamalı olarak kaldırılması, yerel ayaklanmalara yol açan bir başka sorun oldu. Tanzimat’ın uygulanmasına yönelik tepkiler, imparatorluğun doğusunda genelde yerel isyanlara yol açarken, batısında özellikle dış tahrik ve destekle milliyetçi-bağımsızlıkçı ayaklanmalara dönüştü. Örneğin vergilerle ilgili sorunlar 1841 Niş isyanına, angaryanın sürdürülmesi ve eyalet meclislerindeki temsil konusu 1850 Vidin isyanına yol açtı.