Babası II. Mahmud’un 1 Temmuz 1839’da ilân edilen ölümünün ardından tahta geçen Sultan Abdülmecid’in 17 Temmuz 1839’da yayımladığı cülûs hatt-ı hümayununda, bütün devlet işlerinde kanun ve hakkaniyete uyulması, rüşvet ve zulümden kaçınılması, ülkede yaşayan müslim ve gayrimüslim bütün halkın güvenliğinin sağlanması, can, mal, yer ve mekânından emin olması, hediye olarak saraya mücevher veya para gönderilmemesi ve bürokratların da bu tür hediyeleri kabul etmemesi gibi, Tanzimat Fermanı’nın önemli ilkeleri mevcuttu.