Osmanlı toplumu askeri (yönetenler) ve reaya (yönetilenler) şeklinde iki temel sınıfa ayrılmıştı. Askeri sınıf, padişahın dini ve idari yetkiler tanıdığı ve vergiden muaf tuttuğu asker ve sivil devlet görevlilerini kapsar. Saray halkı, seyfiye (muvazzaf askerler), ilmiye (din, bilim ve hukuk adamları) ve kalemiyeden (bürokratlar, memurlar) oluşurdu Yönetilen sınıf, yani reaya ise, tüccar, esnaf, köylü ve göçebelerden (konargöçerler) oluşurdu.