Osmanlı Devleti’nde reayadan sayılan ancak hayat tarzları dolayısı ile yerleşik
halktan ayrılan konar-göçerler, il veya ulus adıyla büyük gruplar hâlinde yaşıyorlardı.
Bir ulus küçükten büyüğe doğru sırasıyla oba, mahalle, oymak, cemaat,
aşiret ve boylardan meydana gelmekteydi. Uluslar tek bir boydan meydana gelebildikleri gibi değişik boylardan bir araya gelenleri de bulunmaktaydı. Her boyun
başında idarî işlerden sorumlu bir bey (boybeyi) bulunurdu.