Hoskins (1996), ekip üyelerinin karşı koyma davranışlarını anlamak için pek çok duruma dikkat edilmesi gerektiğini savunmaktadır (Akt., Cook, Klein ve Tessier, 2007). Bu durumları aşamalar şeklinde tanımladığımız zaman birinci aşamada, karşı koymanın kaynağını oluşturan korku ya da kaygıları tanımlama yer alır. İkinci aşama, bu korku ya da kaygıların bireyin davranışlarını nasıl etkilediğini anlamadır. Kişi, nasıl karşı koyma davranışı ya da davranışları (örneğin telefonlara cevap vermeme, ekip toplantılarında saldırgan ya da aşırı duygusal davranma ya da kararları uygulamama) sergilemektedir. Üçüncü aşama, karşı koyanın ne istediğini (örneğin saygı bekleme) ya da neden kaçtığını (örneğin bilgi ve deneyim eksikliği olduğunu belirtmekte ya da aşırı sorumluluk taşıyacağı beklentisi içinde olma) anlamaya yöneliktir. Son aşama, ekibin ortak amaçları doğrultusunda bireyin de istediklerinin sağlanmasını kolaylaştırmadır. A şıkkı bu aşamalardan biri değildir.