Aşağıda aileler tarafından çocuğun öğrenmesini kolaylaştırmak için Hoff-Ginsberg (1990)’in önerdiği stratejiler özetlenmiştir. Bu stratejiler özel gereksinimi olan öğrencilerin dil gelişimini desteklemede rehber olmaktadır. Bu stratejiler şu şekilde sıralanmaktadır: Çocuğun dikkatini odakladığı nesneler ve olaylar hakkında konuşma. Çocuğun söylediklerini ya da taklit ettiklerini geliştirerek ve genişleterek ardı ardına sözcükleri kullanarak çocuğa model olma. Çocuğa duyarlı dil yapısı kullanma. Sorular sorma. Tekrar edici olma. Çocuğun katılması gereken ilk biçim ve yapıların cümledeki yerlerini vurgulama. Görüldüğü üzere tekrar edici olmak gerekmektedir. Çünkü çocuklara yönelik konuşmaların pek çoğu tekrarlar içerir. Çocuklar kelimeleri ya da yönergeleri anlamamış gibi görünürlerse aileler cümle ya da sözcüğü tekrar ederler. Annecede yer alan belirli dil yapılarının sık tekrarı, bu yapıların çocuk tarafından taklit ya da tekrar edilmesinin çocuğun dil edinimini kolaylaştırmada bir diğer etken olduğu öne sürülmüştür.