Aile tepkilerini inceleyen modeller içerisinde en bilineni, üç evreden oluşan aşama modelidir. Birinci evre şok, reddetme, acı çekme ve depresyon aşamalarından; ikinci evre suçluluk, kızgınlık ve utanç aşamalarından, üçüncü evre ise pazarlık etme, kabul ve uyum aşamalarından oluşmaktadır. Anne-babalar özel gereksinimli çocuğa sahip olmaları nedeniyle hayal kırıklığına uğrarlar. Çoğunlukla anne-babalar için yetersizlik hayallerinde yaşattıkları ideal çocuğun yok olmasının sembolü olabilmektedir. Böyle bir durumda duyulan acı gerçekten çok sevilen birinin kaybedilmesi karşısında duyulan acıya eşittir. Ancak acı çekme gerçeğin kabul edilmesini kolaylaştıran bir duygu olarak görülmektedir. Depresyon ise genellikle acı çekme süreci sonunda ortaya çıkmaktadır. Anne-babalar yüklendikleri sorumluluklar karşısında hiç bir şeye güçlerinin yetmeyeceği inancıyla depresyona girmektedirler.