Direnişi yok etmek için kullanılan kuvvet, saldırıyı gerçekleştirmek için kullanılan kuvvete göre orantısız olmamalıdır. Başka bir ifade ile kişi, zor kullanılarak etkisiz hâle getirildikten sonra artık zor kullanma işlemi derhâl sona erdirilmelidir. Güvenlik görevlisinin kullandığı kuvvetin makul olabilmesinin kriterlerinden bir diğeri de kuvvet kullanımının sadece ‘caydırıcı’ amaçlı olmasıdır. Güvenlik görevlilerinin cezalandırma amaçlı zor kullanma hak ve yetkileri yoktur. Güvenlik görevlilerinin kullanacağı kuvvet uygulamalarının muhatabı, askerlerde olduğu gibi düşman değil, ülkenin vatandaşlarıdır. Her ülkede o ülkenin vatandaşlarına ve devletin varlığına yönelik yasadışı eylemler yapan bazı kişi ve gruplar olabilir. Çağdaş ve demokratik toplumlar ve devletler bu tür kişileri ‘düşman’ olarak algılayarak imha etmek yoluna gitmez. Bu tür kişiler yakalanıp haklarında yürürlükteki yasalara göre işlem yapılacak ‘suçlu vatandaşlar’ olarak algılanır. Kendince, vatan ve milletine hizmet etmek düşüncesiyle dahi olsa bir güvenlik görevlisinin yürürlükteki yasaları çiğnemesi ülkesine hizmet değil tam aksine ihanettir. Bir devlete en büyük tahribatı, o devletin kendi güvenlik görevlilerinin kendi ülkelerinin kanunlarını çiğnemeleri verir. Görevleri ülkenin kanunlarını uygulamak olan personelin, kendilerince ülkeye hizmet etmek düşüncesiyle bile olsa, o ülkenin kanunlarını çiğnemeleri âdeta tuzun kokmasıdır.