Para politikası ile enflasyon arasında çok yakın bir ilişki var. Hiperenflasyona giden yol, yüksek bütçe açıklarının merkez bankasına para bastırılarak finanse edilmesinden geçiyor. Enflasyonun çok yüksek olmasa da düşük iki haneli düzeylerde dolaştığı ekonomilerde yaşanan enflasyonda da gevşek para politikasının rolü var. Mesela, politika yapıcıları üretimi potansiyel düzeyinin üzerine taşımak için faizleri düşük tutmaya çalışabilirler. Elbette, böyle ekonomilerde bütçe açıkları da olabilir ve bu açıklardan doğan finansman gereksiniminin bir kısmı merkez bankalarına para bastırılarak karşılanmak istenebilir. Bu olgunun da enflasyona katkısı olacağı açık. Bu çerçevede, para politikasının en önemli amacını hemen belirtmek mümkün: Fiyat istikrarını sağlamak. Fiyat istikrarı, ‘sıfır enflasyon’ anlamına gelmez. Küresel krize kadar yüzde 2 düzeyinde bir enflasyonun fiyat istikrarı ile uyumlu olduğu düşünülüyordu. Küresel krizden sonra, gerektiğinde ekonomileri canlandırabilmek için reel faizleri sıfırın altına indirmenin gerekli olabileceği görüşünden hareketle, merkez bankalarının yüzde 4 dolaylarında bir enflasyon düzeyini fiyat istikrarı olarak almaları gerektiği tartışılmaya başlandı. Normal koşullar altında merkez bankalarının en önemli amacı fiyat istikrarı oluyor. Finansal istikrar özellikle finansal gerginlik dönemlerinde önem kazanıyor. Doğru cevap D'dir.