Büyük ve karmaşık bir perakende organizasyonunun problemlerinden birisi perakendeci için satın almayı yürütme sorumluluğunda olan insanların perakendecilikteki gerçeklikten ayrılmasıdır.

Satın almacılar bazen mağaza personeli tarafından “fildişi kuledeki merkez ofiste oturmak” biçiminde eleştirilirler.

Satın almacıdan her gün mağazada olması beklenilmemekle birlikte, müşterilerinin taleplerini dikkate alabilmek için mağaza personeli ile yakın ilişkide olmalıdırlar.

Müşteri ihtiyaçlarını belirlemek ve gelecekteki istek ve ihtiyaçlarını tahmin edebilmek için yoğun pazar araştırması ve analizlerine ihtiyaç duyulur.

Müşteri odaklı yaklaşım, ürün yöneticisinin üretici ve tedarikçi arasında doğrudan bir ilişki kurmasını gerekli kılmaz.