Üretici ve perakendeciler tarafından yararlı bir araç olarak kullanılan kategori yönetimini daha iyi anlayabilmek için öncelikle tanımlanması gerekir. Kategori yönetimi için yapılan tanımların başlıcaları aşağıda verilmiştir;

• “Kategori yönetimi, ürün kategorilerini ayrı iş birimi olarak gören ve müşteri ihtiyaçlarını tatmin

edebilmek için onları her mağazaya uygun bir biçimde uyarlamayı esas alan bir süreçtir”.

• “Kategori yönetimi, tedarikçi, dağıtıcı ve toptancı/perakendecinin; bir kategorinin toplam kârlılığında

etkisi olan her ürüne ayrı bir biçimde odaklanmasını esas alan esnek/değişken bir organizasyonel

yaklaşımdır”.

• “Kategori yönetimi; ürün gruplarını bağımsız birer işkolu gibi ele alarak, mağaza veya mağaza

kümeleri bazında, müşterileri tatmin etmek için gerekli düzenlemeleri yapan dairesel bir süreçtir. Bir

başka deyişle üretici perakendeci işbirliği ile birlikte müşteriye fiyat, çeşitlilik, tutundurma ve stok

konularında maksimum değeri yaratmak üzere kategorilerin düzenlenmesi sürecidir”.

• “Daha özel bir biçimde perakendeci açısından kategori yönetimi, fiyatlandırma, ürün yönetimi

(merchandising), tutundurma çabaları ve ürün karmasının; kategori hedefleri, rekabetçi çevre ve tüketici davranışları esas alınarak belirlenmesidir”.

• “Kategori yönetimi; tüketiciye değer sunmaya odaklanarak, işletme açısından daha iyi sonuçlar

alabilmek amacıyla bir dağıtıcı/tedarikçinin kategorileri stratejik iş birimi olarak yönetmesi sürecidir.

• “Kategori yönetimi; satıcı ve perakendecinin bir takım olarak her bir mağazayı ayrı olarak ele alarak

ürün kategorilerini karşılıklı olarak yönetmeleri yöntemidir”.

• “Kategori yönetimi; ticari ortakların, tüketici ihtiyaçlarının tatmin edilerek, satış ve kârları azami

seviyeye çıkarmak amacıyla ürün gruplarının stratejik yönetimidir”.

Doğru Cevap E'dir.

Sektörler itibariyle perakendeciliğe ilişkin verilerin sağlanmasında genel olarak kullanılan ikinci yol TÜİK'in Genel Sanayi ve İşyerleri Sayım çalışmaları sonucu sağlanan verilerdir.

Merkezi satın alma, bir bölüm ya da birimin, şirketin diğer bölüm ya da birimlerinden bazılarının ya datümünün gerek duyduğu bütün ürünleri tedarik eden bir sistem olarak tanımlanabilir. Büyük perakende zincirleri açısından bakıldığında, tüm mağazalarda satışa sunulan ürünlerin bir kısmının ya da tamamının merkezi bir birim tarafından tedarik edilmesidir. Doğru Cevap A'dır.

Dayanıklı mallar somut mallar olup, normalde çok kez kullanılmasına karşın tüketilemezler.
Örneğin, soğutucular, büyük ev aletleri, mutfak gereçleri, elektronik ürünleri ve giyim.
Dayanıklı tüketim ürünleri normalde daha fazla kişisel satış ve hizmete ihtiyaç gösterirler. Daha
yüksek kar marjı uygulanmakla beraber daha çok satıcı garantisine ihtiyaç gösterirler. Doğru cevap E'dir. 

Kategori için pazarlama, ürün tedariği ve gerekli ise mağaza içi hizmetler için stratejiler geliştirilmesi "kategori stratejileri" başlığı altında değerlendirilebilir.

Görsel sunum

Promosyonlar

 Müşteri iletişimleri

 Tedarik altyapısının oluşturulması

Örgütsel satın alma konusunda yoğun bir biçimde çalışan Webster ve Wind (1972), örgütsel satın alma
süreci konusunda genel bir model geliştirmişlerdir. Şekil 2.1. içinde yer alan model, perakende ürün
yönetimine geleneksel yaklaşımı gösterir. Geleneksel satın alma süreci modelinin en belirgin özelliği her
satın alma durumunda, satın almacının sürecin tüm aşamalarını yaşadığını varsayar. Oysa çoğu kez bu
sürecin tüm aşamaları yaşanmaz ve bazı aşamalar çıkarılır.

Perakendeciliğe Uyarlanmış Organizasyonel Satın Alma Karar Süreci Aşağıdaki gibidir;

1. Perakende müşteri ihtiyaçlarını karşılama

2. İhtiyaçları karşılayacak ürün özelliklerini tanımlama

3. istenen özelliklere uygun ürünü sağlayacak tedarikçiyi araştırma

4. istenen özelliklere uygun ürünü sağlayacak tedarikçiyi seçme

5. Sipariş koşullarını belirleme (zaman, miktar ve teslim)

6. Ürün ve tedarikçi performansını değerlendirme

Doğru Cevap B'dir.

Ürün karması (ürün asortisi olarak da ifade edilir), belirli bir satıcının satış için önerdiği bütün ürünlerin ve çeşitlerin bir setidir. Kodak’ın ürün karması, iki güçlü ürün hattından oluşur. Bunlar; bilgi ürünleri ve imaj ürünleridir. NEC’in (Japon) ürün karması iletişim ürünleri ve bilgisayar ürünlerinden oluşur. Michelin, üç ürün hattına sahiptir; lastikler, haritalar ve restoran değerlendirme hizmetleri. Bir şirketin ürün karması belirli bir genişlik, uzunluk, derinlik ve uyumluluğa sahip olmalıdır.

21. yüzyılda tüketici ihtiyaçları daha karmaşık hale gelmiştir. Ürün ve mağaza seçimi ile alışveriş süreçleri, hizmet ve bilgi sunumu tüketicinin sorunlarına çözüm bulmaya yöneliktir. Bu süreç“ kişisel süreç odaklı” çözüm olarak ifade edilmektedir. Bu süreç “yaşam tarzı perakendeciliği” olarak da tanımlanmaktadır.

Satın alma karar sürecinde çeşitli kaynaklardan gelen “etkileyici” rolü oynayan insanlar vardır. Teknoloji uzmanları, tasarımcılar, ürün geliştiricileri ve mühendisler belirli ürün özellikleri konusunda uzman görüşü sunarlar. Ürün yöneticisi ve lojistik yöneticileri daha önceki deneyimlerine dayalı olarak benzer ürünlerle ilgili satın alma yapıları ve yaşanan tedarik sorunları konusunda görüşlerini belirtirler. Doğru Cevap B'dir.

Çim savunması, perakende de yaygın olarak kabul gören pazarlama stratejilerinden birisidir. 

Ürün yönetiminde başlangıç seviyesindeki diğer bir görev de bölüştürücü ya da stok dağıtıcılığıdır. Bu görevi yürütenler perakendecinin her mağazasında doğru ürünün doğru zamanda bulunmasını sağlarlar. Bu rol çoğunlukla perakendecinin stok bilgi sistemleri ile bağlantılı olur.

Müşteri odaklı yaklaşım, ürün yöneticisinin üretici ve tedarikçi arasında doğrudan bir ilişki kurmasını gerekli kılar.

Tüketiciler ürün karşılaştırması yaparken birçok kritere bakarlar. Bu kriterlerden en önemlileri şunlardır: Fiyat; Kalite; Bulunabilirlik; Pratiklik.

Perakendecilikte personel gücü (sayıca yeterlilik, ürün tanıma, güler yüzlülük vs.) ve iade kontrolü gibi konular özellikle iç dinamikler açısından önemsenmesi gereken unsurların başında yer alırken, ürünün satışına kadar geçen süreçte ise başlıca 5 konu önem taşımaktadır. Bunlar; planlama, satın alma (tedarik), depolama, envanter kontrolü ve satış olarak sıralanabilir.

Ürün yöneticisinin üretici ve tedarikçi arasında doğrudan bir ilişki kurmasını gerekli kılan sistemin adı müşteri odaklı yaklaşımdır.