Aslında basit bir işyerinin kapısı açıldığında sesi duyulan bir zil veya yazarkasanın para çekmecesinin açılırken çıkardığı ses bile bir izleme aracı olarak kabul edilebilir. Ancak günümüzde teknolojik imkanlarla işyerleri ve çalışanların izlenmesinde bilgisayar kullanımının denetlenmesi ve sınırlandırılması, internet erişiminin izlenmesi, e-posta ve sohbet yazılımlarının izlenmesi, kameralar aracılığıyla görüntülü izleme, telefon ve cep telefonu kullanımının sınırlandırılması ve dinlenmesi, çalışanlara gelen gönderilerin açılması, ofis dinleme ve aramaları, çalışanların işletme içi hareketlerinin kartlar veya parmak izi, retina taraması gibi yöntemler aracılığıyla izlenmesi, işyeri dışındaki çalışanların araçlarının uydu aracılılığıyla izlenmesi gibi yöntemler kullanılmaktadır. Bu yöntemlerden örneğin kamera ile izleme veya internet kullanımının takibi çalışanların işlerini ne kadar yapıp yapmadıklarının bir aracı olarak kullanılabilmektedir. Telefon kayıtları örneğin çağrı merkezi çalışanları için bir performans ölçümü aracıdır. Bu şekilde günde kaç müşterinin sorununu çözdükleri, onlara nasıl davrandıkları belirlenebilir. Kartlı giriş-çıkış sistemleri çalışanların işe geç gelme durumlarını kullanılmaktadır. Uydu takip sistemleri pazarlama elemanlarının şirket araçlarıyla nerelerde gezdiklerini izlemeyi mümkün kılmaktadır. Performans ölçümü amacıyla işyerlerinin ve çalışanların izlenmesi kimi çalışanlar açısından çalışmayanların ortaya çıkması açısından olumlu karşılansa da, bazı çalışanlar sürekli izleniyor olmaktan rahatsızlık duyabilmektedirler. Böylece stres gibi olumsuz sonuçları olabilen izleme faaliyeti çalışanların performansını da düşürebilir. Bu nedenle bu tür sistemlerin kurulmasında çalışanlara sistemin amaçları ve işleyişi hakkında bilgi verilmesi önem taşımaktadır.