Akılcılar, ahlakı, ideal bir düzen ilkesine dayandırmak istemektedirler. Diğer bir kısım düşünür ve yazar ise ahlakı, gerçeklikten çıkarılmış bir kanuna bağlamak istemektedirler. Örneğin Platon, ahlakı “hayır ilmi” olarak, Kant ise “ödev ilmi” olarak tanımlamışlardır. Birçok düşünür ve çağdaş yazar gibi onlar da ahlak anlayışında, “hayır” veya “ödev” gibi, insanın üstünde bir gaye aramışlardır.