Türkiye'de 1990 yılında ilk olarak Star TV  ile başlayan özel televizyon yayıncılığını, 1992'de özel radyoculuk izlemiştir. Bu dönem yasal düzenlemeleri de gerçekleşmeden yürütülen yayınlar, kısa sürede sancılı ve karışık bir iletişim ortamı yaratmıştır. Gerçek, yasal düzenlemelerin teknolojinin gerisinden gelmesi, yalnız Türkiye'ye özgü bir olgu değildir, bu süreç farklı siyasal sistemlerle yönetilen ülkelerde de böyle yaşanmaktadır. Ancak bu durum, Türkiye'deki özel radyo ve televizyonlarda ilkesiz ve eğitimden yoksun bir yayıncılık anlayışının yerleşmesine neden olmuştur. Yayıncıların ve yasa yapıcılarının karşılaştıkları fırsatlar ve sorunlar her ülkede  de farklıdır. Bu farklılıklar gereği her ülke kendi yayıncılık ortamını düzenleyebilmek için yayın birliklerini oluşturmuşlardır. Bunlar, kitle iletişim araçlarının işlevlerini belirlemişler yayıncılıkta kullanılan terimlere, kavramlara açıklamalar getirmişlerdir. Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (RTÜK) Türkiye'de radyo ve televizyon yayınlarını düzenlemek ve denetlemekle görevli kuruluştur. Anayasanın, 3984 sayılı Radyo ve Televizyon Kuruluşları ve Yayınları Hakkında Yasa, Türkiye'deki yayıncılık alanını düzenleyen yasadır. Söz konusu yasa gereğince RTÜK kurulmuştur. Kurulun yetkileri ise şunlardır; Türkiye'de kamu ve özel televizyonlara frekans tahsisi yapmak, lisans vermek , teknik denetim yapmak, yayınlanan programların yasaya  uygun olup olmadığını denetlemek ve yaptırım uygulamaktır. Radyo izleme servisi henüz kurulmadığı için daha çok televizyon yayınları denetlenmektedir. 

Radyo yayınlarının denetimi internet ile birlikte, daha da güçleşir. İnternetle birlikte radyo yayıncılığı herhangi bir yayın kuruluşuna bağlı olmaksızın yapılabilen bir yayın şekli vardır. İnternet radyoculuğu dileyen her kesin yayın yapmasını sağlamıştır. Radyo yayıncılığı bölgesel ve yerel sınırları aşarak küresel bir boyut kazanmıştır.