Televizyonun anlatı yapısı ile sinemanın anlatı yapısı önemli benzerlikler içerir; ancak aralarında önemli ayrımların olduğunu da bilmek gerekir. Sinemada anlatı yapısı geleneksel ve modern olmak üzere ikiye ayrılır. Geleneksel anlatı yapısının kökeni Melies'e, hatta Aristoteles'e dek uzanır ve merkezinde bir öykü vardır. Bu öykü giriş, gelişme ve sonuç modeli üzerine temellenir. Bu üç bölüm tek bir öyküye dayanır ve olaylar sebep-sonuç zinciri içerisinde gerçekleşir. Geleneksel anlatı belli bir dengeyle başlar. Dengenin bozulmasına neden olan ana bir çatışma vardır ve çatışmanın ortaya çıkmasıyla olay örgüsü yavaş yavaş ilerlemeye başlar. Bu ilerleyişte yan çatışmalar da devreye girer. Geleneksel anlatı yapısının özü, bozulan dengenin yeni bir yapıya dönüşerek tekrar kurulması üzerinedir. 

Televizyon metinleri masal, roman ve film gibi anlatısal metinlerdir. Bununla birlikte televizyon anlatısı farklı bir anlatıdır. Televizyon ilk bakışta filme ait anlatı yapısı özelliklerini taşıyor gibi görünebilir, çünkü filmler, farklı drama türleri ve bunlara benzer metinler televizyon yayınları içerisinde sıklıkla yer alır. Oysa anlatı yapısı kavramını televizyon için ortaya koyarken durum oldukça farklıdır. ''Filmlerde çatışmanın çözülmesiyle birlikte sonlanan, bütünlüklü bir anlatı yapısı varken, televizyonda bu tür bir bütünlüğe çok fazla rastlanmaz. Televizyonda filmlerdekine benzer bir birlik, bütünlük bulunmaz. Televizyon programlarının anlatı yapısının kendi içinde oluşturduğu bütünlük, televizyon yayınının bütünü için aynı şekilde gerçekleşmeyebilir. Ardı ardına dizilen çeşitli türdeki programlarla televizyonun anlatı yapısı önemli farklılıklar oluşturabilir. Televizyon anlatı yapısını art ardına sıralanan farklı türler oluşturduğu için, tür kavramı bu yapıyı oluşturan temel ögelerden bir olarak görülebilir.