İzleyicinin dikkatini yönlendirmek; ilk üç madde ile mümkündür. Dördüncü maddede yer alan derinlik duygusu kamera önündeki üç boyutlu bir mekânın izleyiciye hissettirilmesi içindir. Mekân içindeki derinliği ya da üç boyutluluğu o mekânda bulunan nesneler ve hareketler belirler. Mekândaki bu derinlik, hareketli nesneler yardımıyla süreklilik kazanır. Film ve televizyonun temel amacı, üç boyutlu bu mekânın ya da dünyanın üç boyutlu bir görüntüsünü yaratabilmektir. Oysa görüntünün yansıtıldığı yüzey, perde ya da TV ekranı iki boyutludur. İki boyutlu bu yüzey üzerinde yönetmen üç boyutlu bir izlenim yaratmak durumundadır. Yönetmen bunu her çekimde kameranın konumunu yani bakış açısını, değiştirerek gerçekleştirir.