Kişilerin aldıkları sosyal desteğin bir parçasını da psikolojik yardım etkinlikleri oluşturur. Bu desteklerin kaynakları; aile, arkadaşlar, komşular ve akrabalar gibi yardım etme konusunda özel eğitim almış olmayan kişiler olabileceği gibi, psikolojik danışman, psikolog ve psikiyatrist gibi profesyonel kişiler olabilir. Sözü edilen (profesyonel olmayan) ilk gruptaki destek kaynakları, psikolojik yardım konusunda bir eğitim almamış olmalarına karşın, çok işlevsel olabilmektedirler. Yaşadıkları zorlukları bir başkasıyla paylaşmaya gereksinim duyan bireyler, bu kaynaklardan yararlanarak yaşadıkları gerilimi azaltabilir, hatta aradıkları çözümlere ulaşabilirler. Örneğin; eşiyle sorunları olan bir ev hanımı, “bir kahve içimlik” sohbetle, güvendiği bir komşusuyla yaptığı sohbet sonrası, oldukça rahatlamış olarak evine dönebilir. Nitekim günlük yaşamda bazı kişilerden bahsederken, “onunla sohbet insana terapi gibi gelir” türünden betimlemelere rastlarız. Ancak gelişmiş becerilere sahip olsalar da, ustaca ilişkiler kursalar da onlarla konuşmak, terapi gibi gelse de kurulan ilişki, profesyonel bir nitelik taşımadığı için, bu iletişime “psikolojik danışma ya da psikoterapi” denilemez. Yaşamımızda çok önemli bir yeri olan bu “özel hizmete” ancak, profesyonel olmayan psikolojik destek ya da yardım diyebiliriz.