Yeni medya ve geleneksel medya arasındaki farklılıklar şu şekilde sıralanabilir
(Manovich, 2001):
• Yeni medya dijitaldir. Sürekli olan analog medyanın aksine dijital olarak kodlanmış olan yeni medya kesintilidir.
• Tüm dijital medya (metinler, hareketsiz görüntüler, hareketli görüntüler, sesler,
şekiller, üç boyutlu ortamlar) aynı dijital kodu paylaşmaktadır. Böylelikle, farklı
medya biçimlerinin multimedya gösterme cihazı olarak görev gören tek bir makinede (bilgisayar) gösterilmesi mümkün olmaktadır.
• Yeni medya rastgele erişime izin verir. Verinin sıralı olarak kaydedildiği film veya
video bandının aksine, bilgisayarda saklanan tüm verilere çok hızlı bir şekilde ulaşmak mümkündür.
• Sayısallaşma kaçınılmaz bir şekilde enformasyon kaybına yol açar. Dijital olarak
kodlanmış gösterim, analog gösterimin aksine sabit miktarda enformasyon içerir.

• Her başarılı kopyanın orijinaline kıyasla biraz kalitesini kaybettiği analog medyanın aksine dijital olarak kodlanmış yeni medyada kalitede hiçbir kayıp yaşamadan
  sonsuz sayıda kopya elde edilebilir.
•  Yeni medya etkileşimlidir. Sunumun sırasının önceden belirlendiği geleneksel
  medyanın aksine, kullanıcı yeni medya nesnesiyle etkileşime girebilir. Kullanıcı
  hangi unsurların görüneceğine ve hangi yolu izleyebileceğine kendi karar vererek benzersiz bir iş üretebilir. Böylelikle kullanıcı aynı zamanda içeriğin üretimine de dahil olur.