MÖ 500’lerde Antik Yunan felsefesinin boş zaman üzerine yüklediği anlam boş zaman kavramının tarihsel gelişiminde çok önemli bir yere sahiptir. Antik Yunan felsefecilerinden özellikle Sokrates, Platon ve Aristo’nun bakış açıları bu dönemin boş zaman anlayışını büyük ölçüde şekillendirmiştir. “Altın Çağ” olarak da adlandırılan bu dönem, boş zamanın kişisel ve sosyal gelişim için bir fırsat hatta bir yöntem olduğunu savunmaktadır.