1931 tarihli Atina Tüzüğü (Restorasyon Tüzüğü) kapsamında temelde yapılar ile ilgili olarak bazı önemli yaklaşımlar ve koruma politikaları geliştirilmiştir. Bunları kısaca ele alırsak; Konferans; eski yapıların ayakta kalmalarına katkı veren kullanımların, bu yapıların tarihsel ve sanatsal niteliklerine saygı göstermek kaydıyla, devamının sağlanması; eski yapıların geçmişten gelen yaşam geleneklerinin bir delili olması gerçeği karşısında insanlık onları ortak miras olarak kabul etmek ve gelecek nesillere tüm özgünlükleri ve zenginlikleri ile aktarmak için ortak sorumlu olarak kabul edilmesini tüm ülkelerin temel politika olarak kabul etmelerini tavsiye etmektedir. Ayrıca, eski yapıların, yönetim ve yasal olarak, katılımcı ülkelerin tarihi, sanatsal veya bilimsel gerekçelerle tarihi yapıları koruma ?konusunda ortak kaygılar taşıdıklarını; diğer yandan kamu hukuku ile özel hukuk arasında kamuoyunun hassasiyetlerini dikkate alarak bir denge oluşturmalarını ancak koruma adına oluşabilecek acil durumlarda da etkin bir davranış göstermelerine olanak tanıyacak yasal desteklerin oluşturulmasını; eski yapıların yanında veya yakınında yapılacak yapıların bu yapılara saygılı bir nitelik ve görünümde olmalarına ve özellikle bazı özel görünümlerin korunmasını, giderek korunması gereken yapı topluluğunun çevresinde yer alan bitki ve süslemelerin de bu yapı bütününe özgünlüğüne olan katkıları nedeniyle korunması gerektiğini ve son olarak; korunması gerekli yapı topluluğu içinde, yanında ve/veya yakınında hiçbir reklam ve direk ile yüksek bacalı olsalar bile hiçbir dumanlı sanayi tesisinin bulundurulmamasını tavsiye etme kararı almıştır.