Ülkemizde daha önce farklı sosyal sınıflarda çalışanlar ile bakmakla yükümlü olduğu aile fertlerinin sağlık ve sosyal güvence sistemleri farklı yapılar altında örgütlenmişti. Memurların güvencesi, çalıştığı kurumları, memur emeklilerinin güvencesi Emekli Sandığı, işçilerin güvencesi Sosyal Sigortalar Kurumu, serbest iş sahiplerinin güvencesi BAĞKUR sorumluluğu altındaydı. Yoksul kesim için sınırlı bir güvence olan Yeşil Kart uygulaması yapılmaktaydı. Bu yapıların gerek kapsadığı nüfusun özellikleri, gerek teminatları altındaki sağlık hizmetleri ve bu hizmetlerin sunum biçimi farklılıklar arz ediyordu. Öyle ki, Sosyal Sigortalar kapsamında olanlar sadece Kurum tarafından işletilen sınırlı sayıda hastaneden yararlanabiliyor ve ilaçlarını yine bu hastanelerden temin ediyordu. Bu durum ciddi bir erişim sorununa yol açıyordu. BAĞ-KUR kapsamındakilerin hizmet paketi sınırlıydı. Memur ve emeklileri Sosyal Sigortalar Kurum hastaneleri hariç, Devlet ve üniversite hastanelerinden yararlanabiliyor, ilaçlarını serbest eczanelerden temin ediyorlardı. Yeşil Kart uygulaması ise sadece yatan, hastaları kapsayan sınırlı bir güvence sağlamaktaydı. Bu parçalı yapı, 2008 yılında Genel Sağlık Sigortası adı altında yasalaşmış ve kademeli geçişlerle 2012 yılı başında tamamen uygulanmaya başlanmıştır. Bu adım, sistemin finansal koruyuculuk konusundaki karnesine olumlu yansımıştır. Doğru cevap D'dir.