Kontrol grafikleri, özel veya kaynağı bilinen sebeplerden meydana gelen değişimleri, süreçlerin kendisine özgü olan şans değişimlerinden ayırt etmek için kullanılan bir araçtır. Rastgele değişimler, önceden kestirilebilen sınırlar içinde rastgele tekrarlanır. Kaynağı bilinen veya özel sebeplerden ortaya çıkan değişimler, süreci etkileyen bazı faktörlerin tanımlanması, araştırılması ve kontrol altına alınması gerektiğini belirler. Balık kılçığı diyagramında yaygın olarak kullanılan iki yöntem vardır. Bunlardan birinci yöntem, hizmet süreçleri ile ilgili sorunları gösteren 4P’dir (People-İnsanlar, Procedures-İşlemler, Policies-Politikalar, Plant-Tesis). İkincisi ise, üretim süreçleri veya teknoloji ile ilgili sorunları gösteren 4M’dir (Manpower-İşgücü, Materials-Malzeme, Methods-Yöntem, Machinery-Makine ). Histogram, gruplandırılan ölçüm değerlerinin bir dikdörtgenler dizisi şeklinde grafiklendirilmesidir. Histogramlardaki dikdörtgenlerin tabanları sınıf aralıklarını, yükseklikleri ise sınıf frekanslarını, yani o sınıfa düşen veri sayısını temsil eder. 80-20 kuralı olarak da bilinen Pareto analizi, sorunların %80’inin, yerine getirilen işlemlerin %20’sine dayandığı mantığı ile problemi oluşturan nedenleri derecelendirir. Çetele tablosu, olayların ne kadar sıklıkta tekrarlandığına yanıt vermek için en basit yöntemdir. Çetele tablosu, aşağıdaki adımlar çerçevesinde oluşturulur: Gözlenecek olay ve sorunlar belirlenir, belirlenen sorunların her gözlemci tarafından kontrol edilmesi sağlanır, verilerin toplanacağı zaman aralığı belirlenir, gereksinime göre bir tablo düzenlenir. Başlıklar açıkça yazılır ve işaretler için yeterli yer ayrılır. Bu bilgilere bakıldığında Ahmet’in söylemi Pareto analizi ile, Ziya’nın önerisi ise çetele tablosuyla benzeşmektedir.