Romanesk dönemde tarikatlar, dinî vakıflar ve bağışlar kiliseyi zenginleşltirmiş, manastır ve kiliseler çoğalmıştır. Dönemin anıtsal mimarlığı sadece dinî yapılarla sınırlı değildi. Avrupa’nın birçok yerinde yerel idarecilere ait çok sayıda şato, kale, saray, anıtsal mezar gibi görkemli yapılar inşa edilmiştir. Manastır ve kilise inşaatlarının artmasının sebeplerinden biri de Haçlı Seferleri’dir. Haçlı Seferleri ile İstanbul’a gelen Avrupalılar, İstanbul surlarını ve Müslüman kalelerini gördükten sonra 12. yüzyıldan başlayarak kulelerinin şekillerini ve kalelerinin planlarını değiştirmeye başlamış; kare veya dikdörtgen planlı, belirgin bir giriş kapısı bulunan ve bu girişin iki yanında burç ya da kulelerin yer aldığı düzenli planlara sahip kaleler inşa etmişlerdir.