İktisadi regülasyon teorilerini genel olarak iki grup altında toplayabiliriz. İlk gruptaki teoriler düzenleyicilerin kamu yararını etkin bir şekilde yükseltmek için yeterli bilgiye ve uygulama gücüne sahip olduğunu varsaymaktadır. İlave olarak düzenleyicilerin iyiliksever olduğu ve kamu çıkarını takip etmeyi amaçladığı varsayılmaktadır. Bu varsayımlardan hareket eden teoriler, kamu çıkarı teorileri  olarak adlandırılmaktadır. İktisadi regülasyon teorilerini içeren diğer bir grup ise farklı varsayımlardan hareket etmektedir. Kamu çıkarı teorilerinin aksine bu gruptaki teoriler düzenleyicilerin firma maliyeti, talebi, kalitesi ve firma davranışlarının diğer boyutları hakkında yeterli bilgiye sahip olmadığını varsaymaktadır. Dolayısıyla firmalar ve toplumsal aktiviteler kontrol edildiğinde kamu yararı yine de tam olarak artmayabilir.