ILO BELGELERİNDE SENDİKAL HAKLAR

Devletler ulusal düzenlemelerinde uluslararası sözleşmelerden yararlanmakta
ve uluslararası hukuka başvurmaktadır. Uluslararası sosyal politikanın ve iş hukukunun kaynaklarını, en başta bu alanda en eski ve en yetkin uzman kuruluş olan ILO çerçevesinde üretilen kurallar oluşturmaktadır. Bunlar arasında ILO Anayasası’ndaki genel ilkeler, kurallar sıralamasında en üstte yer alan kaynaklardır. ILO’nun kural üretme yetkisinin hukuksal dayanaklarını oluşturan bu ilkeler, Başlangıç ve Filadelfiya Bildirgesi’nde yer almaktadır. İkinci sırada yer alan temel kaynaklar, sözleşmelerdir. Düzenledikleri konuda temel ilkeleri içeren sözleşmeler, kabul edildikten sonra üye devletlerin onaylamasına yöneliktir. Sözleşmeler, onaylayan devletler için, feshedilinceye değin, hukuksal yükümlülükler doğuran, devletlerin seçeceği çeşitli yasal ya da yönetsel vb. yöntemlerle iç hukuka yansıtılması gereken ve dolayısıyla denetim organlarınca raporlar ve yakınmalar temeline dayalı olarak denetlenen belgelerdir. Ülkelerin yasal mevzuatlarının oluşmasında etkisi büyük olan bu ILO belgeleri, aynı zamanda ulusal ve uluslararası barışın sağlanmasında da yol gösterici olmaktadır.
Sendikal hak ve özgürlüklerin tanınıp korunması konusunda devletler, ulusal
hukuki düzenlemeleri yaparken ILO normlarını model almakta ve ulusal mevzuatları ile ILO normları arasındaki uyumsuzlukları en aza indirmeye çalışmaktadır. Çünkü sendikal hak ve özgürlüklerin tanınıp korunması konusunda günümüzdeki en önemli kılavuz ve uluslararası alandaki en önemli kurumsal yapılanma ILO’dur. Örgüt, yüklendiği bu misyonu oluşturduğu normlar ve denetim mekanizması ile sağlamaktadır. ILO normları, sendikal hak ve özgürlükler konusunda ülke mevzuatlarının yol göstericisi, ILO’nun denetim mekanizması da ülkelerin mevzuatlarındaki eksikliklerinin giderilmesi sürecinin takipçisidir. Böylece Örgüt, farklı ülkelerde ortaya çıkan benzer sorunları çözebilecek bir “Uluslararası Çalışma Mevzuatı” yani uluslararası düzeyde bir çalışma hukuku oluşturmaya çalışmaktadır. Bu nedenle genelde çalışma yaşamı ile ilgili sorunlar, özelde de sendikal hak ve özgürlükler konusunda ILO’nun kabul ettiği sözleşmelere ulusal mevzuatların uyumlu olması büyük önem taşımaktadır.
Sendikal haklar, ILO’nun etkinlik ve ilgi alanındaki en önemli temel haklardan birini oluşturmaktadır. Örgütlenme (sendika) özgürlüğü sosyal adalet amacına ulaşmanın ön koşuludur. Ekonomik bakımdan güçlü olan işveren karşısında çalışanların en önemli güç kaynağı olan sendikalar aynı zamanda ulusal ve uluslararası sosyal politikaların oluşturulması sürecine katılarak işveren ve devletin karşısında bir denge unsuru oluşturmaktadır. Örgütlenme hak ve özgürlüğü toplu pazarlık hak ve özgürlüğü ile tamamlanmaktadır. Bu doğrultuda 87 Sayılı Sözleşme yanında 98, 151 ve 154 Sayılı Sözleşmeler ILO tarafından hazırlanarak kabul edilmiştir.

Doğru cevap B şıkkıdır.