Sınıf konuşmalarında emir dili değil, istek dili; yargılayıcı değil, betimleyici dil kullanılmalıdır. Emir, alan için olduğu kadar, veren için de hoş olmayan bir durum yaratır, gereksiz üstünlük duygusu, olgun insanda hoşnutsuzluk uyandırır. İstek, bir ricadır ve emire yakın anlam verir ama onun gibi tepki çekmez. Yargılayıcı dil, eylem ve durumların yargı ifade eden sözcüklerle anlatılmasıdır. “Yaramaz çocuk” sözü yerine “Arkadaşlarını rahatsız edenler hoş karşılanmaz.” Demek daha iyi anlatıcı ve eğiticidir. Betimleyici dilde ise, olan, olduğu gibi anlatılır. “Tembel” sözü yerine, “Ödevini yapmadığın için iyi not alamadın.” demek, damgalama yerine açıklama içerir, Kişinin durumu daha iyi anlamasına hizmet eder. İletişimde, “sen” dili yerine “ben” dili kullanılması önerilmektedir. “Bana bağırdın.” yerine, “Bana bağırdığında kendimi aşağılanmış görüyor, üzülüyorum.” demek, daha açıklayıcıdır. Doğru cevap D seçeneğidir.