Ortaçağ'ın Tanrı devlet anlayışının ve "öbür dünya" yaşamının yerini "bu dünya" almıştır.

Rönesans’ın doğalcı tavrı sonucu doğal hukuk, insanların doğaları gereği sahip oldukları haklar, doğal adalet gibi kavramlar Hukuk ve Siyaset Felsefelerinin temel ilgileri hâline gelmiştir.

Rönesansta din de içinde olmak üzere sanat, edebiyat, bilim, devlet Kilise’den bağımsız ve özerk olan kurumlar olarak yeniden doğarlar.

Rönesans'ta ulusal bilincin verdiği zarar fark edilerek Ortaçağ ulus-devletlerinin yerini evrenselci devlet anlayışı almıştır.

Rönesans döneminde siyasal özerkleşmenin düşünsel temelleri atılmıştır.