Aristoteles etik incelemesinin aslında bir siyaset incelemesi olduğunu söylerken kastettiği, bu incelemenin siyaset araştırmasına giriş niteliğini taşıdığıdır. Bu da her siyaset araştırmasının dayandığı temel ilkelerin aslında etik ilkeler olması gerektiği anlamına gelir. Filozof bunu siyasetin temelini etik oluşturur diyerek dile getirecektir. Siyaset olgularının etik ilkelerle açıklanabilir oluşu, siyaset felsefesinin temel olgularının bilinme temelinin etik ilkeler olduğu anlamına gelir. Bir anlamda etik, siyaset araştırması için bilgisel anlamda bir temel oluşturacaktır. Yukarıda açıklandığı üzere, birbirleriyle bu kadar ilişkili olan alanların ayrılması düşünülemez. 

Platon düşünülenler alanının değişmeyen, devinmeyen nesneleri olan “idealar” hakkında değişmez bir bilgi türü olan “episteme”den sözeder.

Platon (M.Ö. 427-347) Atina’nın aristokrat bir ailesinin üyesidir ve Sokrates’in öğrencisidir. Atina’da Akademia adlı kendi kurduğu okulda felsefe dersleri vermiştir. Platon siyasal görüşlerini, yani toplum ve devlet tasarımını Politeia (Devlet) adlı yapıtında dile getirmiştir.

Eski Yunan’da “ussal açıklamalar getirme” Eleştirel bir düşünce etkinliğidir. İnsanın yapıp etmelerine ilişkin sorunlara dairdir. Felsefede temellendirme anlamına gelir. “logos”lu bir açıklama getirme şeklidir. Fakat “politika” sözcüğü ile eşanlamlı değildir

Bodin’e göre halk egemen güce itaatsizlik yapamaz, hiçbir isyan hakkı yoktur ama eğer egemen güç tanrısal ve doğal yasalara karşıt olan emirler verirse halkın itaat etmeme hakkı vardır. Dolayısıyla Bodin’in siyaset konusunda asıl ilgisini oluşturan egemenlik kavramına getirdiği ölçüt, sınırsız bir egemen gücün olmayacağı ve sınırlarının tanrısal ve doğal yasalarla çizildiğidir. Bu yüzden egemenlik tamamen sınırsız değildir, hiçbir egemen gücün bizi uymaya zorlayamayacağı bazı ahlaki kurallar vardır. Devlet de egemen güç tarafından hukuka uygun bir yönetim düzenidir. Bodin’in mutlak egemenlik anlayışında ahlak ve doğal hukuk devletin egemenliğinin sınırlarını belirlemektedir.

“Bilmek gerekir ki mücadelenin iki yolu vardır: Biri kanun yolu diğeri kuvvet yoludur. Birincisi insanlara, ikincisi hayvanlara özgüdür. Fakat çoğu zaman olduğu gibi, birinci yol yeterli gelmediği zaman ikinci yola başvurmak gerekir”  fikrini savunan Niccolo Machiavelli’dir.

Yapıtında ulusal ve laik bir devlet anlayışı sunar. Machiavelli Hükümdar’da “güce dayanan ulusal devlet” idealini ortaya koyar ve devletin, hükümdarın ya da egemenin gücünü bir ulusa dayanmaktan alması gerektiğini öne sürer. Bu anlayışa göre devlet gücünü Kilise’den almamalıdır. Eskiçağ’ın bilge ve erdemli yöneticilerini örnek almak gerekir. Machiavelli’ye göre devletin başındaki hükümdarın tek amacı devleti yaşatmak ve devletin gücünü artırmak olmalıdır.

Rönesans döneminde ideal devlet tasarımları olarak ütopyalar yazılmıştır. Bu ütopyalar edebi bir dille roman biçiminde yazılmış yapıtlardır. Bu ütopyalardan başlıcaları Thomas More’un Ütopya’sı, Tommaso Campanella’nın Güneş Devleti (Civitas Solis) ve Francis Bacon’un Yeni Atlantis (Nova Atlantis) adlı yapıtlarıdır.

Konsensüs teriminin Türkçe karşılığı uzlaşma ya da uzlaşımdır.Toplum sözleşmesinde uzlaşma, sözleşmenin koyduğu ilkeler üzerinde tam bir oybirliği içinde ortak karara varma anlamına gelmektedir.

Eskiçağ’da toplum ve devlet görüşleri insan görüşlerinden hareketle oluşturulmuştur. Bu dönemde devletin amacı insan erdemliliği ve toplumun bütününün mutluluğudur.

Ortaçağ devlet anlayışınıAugustinus’un Tanrı-devleti anlayışı temsil eder. Bu anlayışa göre Tanrı-devleti ideal bir model oluştururken, yeryüzü devleti kötü yönetim örneğidir. Tanrı-devleti kalıcıdır, oysa yeryüzü devleti geçicidir.Doğru yanıt C şıkkıdır.

Modern siyaset felsefesinin birçok devlet öğretisi devletin kökeni sorununa yanıt vermeye çalışmışlardır.

Aristoteles’e göre ideal ya da en iyi devlet biçimleri her ne kadar monarşi ya da aristokrasi olsa da uygulamada en iyi yönetim biçimi anayasal düzen (politeia) olacaktır. Anayasal düzen ideal olarak en iyi yönetim olmasa da gerçekleşme olanağı daha yüksek olan bir yönetim biçimidir.

Machiavelli’ye göre devletin ya da hükümdarın kendisinden başka bir ahlaki amaç ya da ortak iyi koyması uygun değildir. Önemli olan devletin kendisidir.

Rönesans ‘yeniden doğuş’ anlamına gelmektedir.

Aristoteles’e göre asıl anlamda varolan ideal olan değil, tek tek varolanlardır. Dolayısıyla Aristoteles’in siyaset felsefesi de onun temel felsefi düşüncelerine dayanır. Aristoteles siyaset felsefesini Politika adlı yapıtında sunar.

Devlet nedir sorusu siyaset felsefesinin temel sorusudur.

Bodin yönetim biçimleri olarak devlet türleri ile hükmetme türleri arasında ayırım yapar. Söz gelişi monarşiyi “kraliyet monarşisi”, “despotça monarşi” ve “tiranlık monarşisi” olarak üç biçimde ele alır.

Etik insan eylemlerini belirleyen ilkeleri ve insan için iyi bir yaşamın ne türden bir yaşam olduğunu soruşturan, “Nasıl yaşamalı?” sorusuna yanıt arayan bir felsefe dalıdır.

Rönesans’ta ulusal bilinç uyanmaya başlayınca, Ortaçağ devletinin evrenselci yapısı yıkılıp yerini ulusal devletlerin çokluğu alır.