Düşüncenin merkezine insanı koymuşlardır.

Yasalar doğadaki özgürlüğü engellemektedir.

Dikkatlerini doğadan ve evrenden daha çok, topluma ya da polise yöneltirler.

Siyaset sanatı bakımından herkes eşittir, o hâlde, hiç kimse yurttaş olmadığı için siyasetten, siyasal haklardan mahrum edilemez.

Polis, insanlarının gereksinimi ve arzuları doğrultusunda, bir tür sözleşmeyle kurulmuş, yapay yani insan yapısı bir varlıktır; bu nedenle “doğal” ya da “kutsal” değildir.