Yanıt Açıklaması: Almanya’nın Fransa’yı işgal etmesinden sonra Türkiye’de bazı aşırı milliyetçi çevrelerde Alman ve Hitler hayranlığı da ortaya çıkmaya başladı. Bununla birlikte İngiltere’nin baskılarına rağmen Türkiye’nin Almanya’ya savaş ilan etmemiş olması, Türk-Alman ilişkilerini dengede tutmuştu. Öte yandan Sovyetler Birliği, Mihver devletlerine katılıp katılamamayı Almanya’yla görüşürken Karadeniz ve Boğazlarda geniş ayrıcalıklar elde etmeye çalıştı. Hitler’in Türkiye’nin Berlin Büyükelçisi Hüsrev Gerede’ye bu pazarlıklardan söz etmesi ve Almanya’nın Sovyetlerin isteğini reddettiğini açıklaması, Ankara’nın izlediği realpolitiğin haklı olduğunu ortaya çıkarmıştı. Bu gelişme Türk-Sovyet ilişkilerinde kuşku yaratmıştı. Bütün bunların sonucu olarak da 25 Temmuz 1940 tarihinde “Türk-Alman Ticaret Antlaşması” imzalandı. Antlaşma ekonomik ilişkilerin normalleştirilmesini amaçlarken, çok tartışma yaratan krom ve savaş malzemesi satışı bu antlaşma kapsamına alınmadı. Ardından Hitler, Türkiye’nin kaygılarını gidermek amacıyla İsmet İnönü’ye, Alman birliklerinin Bulgaristan’da İngiltere’ye karşı alacağı önlemlerin Türkiye’ye karşı kullanılmayacağını ve Almanya’nın Türkiye’den herhangi bir toprak isteği bulunmadığını bildiren bir mektup gönderdi. Almanya, Türkiye’nin en azından savaşta tarafsız kalmasını istiyordu. Bunun sebebi, Sovyetlere karşı gerçekleşecek herhangi bir Alman saldırısında bölgenin güneyinin sakinliğinden emin olmaktı. Türkiye ise Almanya’nın kendisine saldırmaması için resmî bir güvence arıyordu. Bu arayış ve çıkar yakınlaşmasıyla birlikte 18 Haziran 1941 tarihinde “Türk-Alman Dostluk Antlaşması” imzalandı. Antlaşma, 10 yıl geçerli olmakla birlikte, Almanların Türkiye’nin Müttefiklerle ve Sovyetlerle imzaladığı antlaşmaların hükümlerine aykırı tavırlara zorlanmayacağını taahhütü içeriyordu. Böylece Türkiye’nin denge politikası sürecekti.