Psikoanalitik müdahalelerde terapist, her zaman hastanın, gelişiminde özel ve önemli bir figürle olan ilişkisine benzer şekilde analistle ilişki kurmaya başladığını görür.

Analist, ebeveynler gibi bir otorite pozisyonundadır. 

İnsanlar ebeveynleri gibi çocukluğundaki özel insanlarla ve diğer kişilerle olan önceki-eski ilişkileri üzerinden diğer kişilerle ilişki kurarlar.

Karşı aktarım, hastanın geçmişinin bir sonucu olarak sosyal hizmet uzmanına yönelik geliştirdiği his ve duygulardır.

Psikoanalitik teori çoğu sorunun, kusurlu ebeveyn ilişkisinin bir sonucu olarak ilk çocukluk yıllarında başladığını kabul eder/varsayar.