1960’lı yıllar ve sonrasında sosyal hizmet mesleğinde davranışçı yaklaşımlar psikodinamik yaklaşımlara tepki olarak etkisini sürdürmüştür. Davranışsal yaklaşımlarda ‘‘değerlendirme’’ kavramı ön plana çıkmıştır ve çevresel etkenlerin insanların davranışlarında etkili olduğu görüşü ön plana çıkmıştır. Bu yıllarda radikal yaklaşımlar yeniden gündeme gelmiş ve sosyal hizmet disiplininde hümanist ve varoluşçu görüşler etkisini göstermeye başlamıştır.