Evlenme yaşı: Eskiden evlenme yaşı kadınlar için on dört erkekler için on yedi idi. Yeni yasa ile kadın ve erkek farkı olmadan herkes on yedi yaşını bitince evlenebiliyor (Md. 124/1).

Boşanma koşulları yeniden düzenlendi: Boşanma nedeni olan ‘cana kast ve pek fena
muamele’ye ‘onur kırıcı davranış’ eklendi. ‘Terk’ nedeninin koşulları değişti.

192. madde eşlerin çalışma ve meslek seçimini tamamen kendilerine bırakmıştır. (Eski yasada karının çalışması kocanın iznine bağlı idi. 1990 yılında bu madde kadın erkek eşitliğine aykırı olduğu için Anayasa Mahkemesine açılan bir dava ile iptal edilmişti.)

Velayet de yeniden düzenlenmiştir. Eski yasada velayet konusunda boşanan taraflar anlaşamadığında babanın oyu üstün sayılıyordu, Md. 337 ile artık taraflar eşittir. Ana/baba evli değilse çocuğun velisi annesidir (Md. 337).

“Riyaset” sorunu: Artık evlilik birliklerinde “ailenin reisi” yok.