Kirst-Ashman ve Hull’a göre sosyal hizmet uygulamasının beş amacı bulunmaktadır (Akt, Doğan ve Duyan, 2015: 106-107): • Müdahale sürecinde bireyin kendisini tanıması, • İnsanların iyilik durumlarını güçlendirmek ve insanlara etkide bulunan çevresel koşulların ortadan kaldırılmasına yönelik çalışma yapmak için bilgi, değer ve etik ile uygulama becerilerini süpervizyon altında gerçekleştirerek uygulama deneyimi kazanmak, • Uygulama yapılan kurumun ve sosyal hizmet mesleğinin dili ile uyumlu şekilde yazılı ve sözlü mesleki iletişimi kullanmak, • Öğrenmeyi güçlendirmek amacıyla mesleki süpervizyon kullanmak ve • Etik kurallar çerçevesinde kurum politikasını etkili bir şekilde değerlendirmektir.