Osmanlı İmparatorluğu döneminde yönetsel bir karar sonucu kurulan Darülaceze önemli bir sosyal hizmet kurumudur. Sosyal hizmetlerin kurumsallaşması açısından önemli bir kilometre taşı özelliği taşıyan bu kurum, 1896 yılında II. Abdülhamit’in emriyle kurulmuştur. 1877 Osmanlı-Rus savaşı sonrası oluşan göçler, İstanbul sokaklarında evsiz, kimsesiz, yaşlı, çocuk, engelli ve dilenci sayısının artmasına neden olmuştur. Bunun üzerine kurulan Darülacezenin başka bir deyimle “Düşkünler Yurdu”nun amacı, Darülaceze Nizamnamesi’ne göre şu şekilde yer almıştır: “İstanbul’da doğmuş ve yerleşmiş olup da malul, iş göremez durumda olan, geçinmesini temin edecek miktarda mala malik olmamakla beraber kazanabilme imkanlarından da aciz olduğu halde İstanbul’da veya taşrada kanunen kendisine bakacak kudrette ve mükellefiyette bulunmayanlar ve sokakta bulunmuş olanlara” hizmet etmektir.