İlk olarak 1961 Anayasası ile anayasal güvenceye kavuşan sendikal özgürlükler, Türkiye’nin ekonomik, sosyal ve siyasal hayatında yaşanan sıkıntılı dönemlerde zaman zaman kesintiye uğramış ise de 1982 Anayasası’nda “Sosyal ve Ekonomik Haklar ve Ödevler” başlığı altında 51. maddeden itibaren güvence altına alınmıştır. Anayasa’nın 51. maddesinde çalışanların ve işverenlerin önceden izin almaksızın sendikalar ve üst kuruluşlar kurma, bunlara serbestçe üye olma ve üyelikten ayrılma hakkına sahip olduğu düzenlenmiştir