Miktar esasına dayalı ücret sistemleri, akord (parça başına) ve götürü ücret sistemleri olarak iki başlıkta incelenmektedir. Akort ücretin uygulamada en çok görüleni, Alman öğretisinde parça akordu ve bizde parça başına ücret denilen şeklidir. Bu sistemde işçinin ücreti üretime göre artar; üretimin düştüğü ölçüde de düşer. Ürettiği her bir parça için ücret alması işçiyi daha hızlı çalışmaya teşvik etmektedir.
Dolayısıyla Marksist iktisatçılar başta olmak üzere akademik dünyada en fazla eleştirilen ücret sistemi bu sistemdir. Onlara göre parça başına ücret sistemi işçiyi zorlayan ve çabuk yıpratan bir ücret sistemidir. Bu ücret sistemi sadece çalışan değil işveren için de sorunlarla doludur. Daha çok kazanmak isteyen çalışan bu duygu ile ham madde ve malzemeyi israf edebilir, kalite kaybına yol açabilir ve maliyet artışlarına neden olabilir.