İnsanların tembel ve cahil oldukları için yoksul olduklarını iddiasının kolaycı bir iddia olduğunu belirten Macionis ve Plummer (a.g.e.), Smith’in yoksulluğun yapısal kaynakları olarak ifade ettiği “yoksulluk tuzakları”nın bazılarını şu şekilde sıralıyorlar:
Aile-Çocuk İş Gücü Tuzağı: Ailelerini desteklemek için çalışmak zorunda kalan çocukların gösterdiği aile-çocuk iş gücü tuzağı.
Cehalet Tuzağı: Eğitime erişimi sağlayacak kaynaklara ve dolayısıyla ileride istihdam olanağı getirecek kaynaklara erişim güçlüklerinin getirdiği cehalet tuzağı.
Çalışma Tuzağı: Yoksulların geleceğe yatırım yapma ve gelecek için plan yapma olanağından mahrum olmaları dolayısıyla yasadıkları kriz ve bunun getirdiği sürekli çalışma tuzağı.
Elverişsiz Koşullar Tuzağı: Yoksulların daha çok güvencesiz, sigortasız ve kaotik islerde çalışmaları dolayısıyla içine düştükleri elverişsiz koşullar tuzağı.
Borç Esareti Tuzağı: Yoksulların aldıkları borçları ödeyemeyecek duruma gelmeleriyle ve her borcu bir başka borç alarak kapatma durumları dolayısıyla içine düştükleri borç esareti tuzağı.
Bilgisizlik Tuzağı: Yoksulların güvencesiz, riskli ve uzun saatler çalışmak zorunda kalmalarıyla içine düştükleri zamansızlığın başka bir iş bulma olanağından onları mahrum bırakması ve bunun getirdiği emek pi- yasasına ilişkin bilgisizlik tuzağı.
Sağlıksızlık ve Besinsizdik Tuzağı: Yoksulların iyi beslenememeleri ve bunun sonucunda kolayca uyuşuklaşmaları/tembelleşmeleri sonucu ortaya çıkan sağlıksızlık veya besinsizlik tuzağı.
Düşük Becerili Olma Tuzağı: Kötü beslenme ve düşük eğitim seviyesiyle beraber gelen düşük becerili olma tuzağı.
Yüksek Doğum Oranı Tuzağı: Daha çok çocuk sahibi olma durumuyla birlikte gelen yoksul kadının daha çok hamilelik dönemi yasaması ve üretkenliğinin azalmasını ifade eden yüksek doğum oranı tuzağı.