Gramsci ve Althusser gibi Neo-Marksistler, Marx’ın kapitalist devletin ortadan kalkacağı ya da ancak zora dayalı olarak meşruluk iddiasında bulunabileceği biçimindeki öngörülerinin doğrulanmadığı kanaatindedirler. Çünkü işçi sınıfı ile proletarya arasındaki giderilmesi mümkün olmayan gerilime rağmen kapitalist devlet halen varlığını sürdürmekte ve meşruiyetini sadece zora dayalı olarak elde etmemektedir. Gramsci, kapitalist devletlerdeki uyrukların sadakatinin nasıl sürdürüldüğü, devletin daha da güçlenerek varlığını nasıl devam ettirdiği sorusuna cevap aramıştır. Onun bu cabası, ideolojinin işlevlerinden biri olan kültürel ve entelektüel hâkimiyeti hegemonya kavramı ile formüle etmesi ile sonuçlanmıştır. Böylece Marksist çözümlemeye kültür ve siyaset de eklenmiştir