Piyasa için kimlik, pazarlanabilirliği ölçüsünde değerlidir. Yani pazarda bir değişim değeri yaratabildiği ölçüde, kimliğe önem atfedilir. Buna karşılık, pazarlanmaya elverişli olmayan her ne varsa, ya zorbaca bastırılır ya da kullanılmamaktan körelir ve hayata geçecek fırsat bulamaz.

Kimlik politikalarının birey üzerindeki olumsuz yansımalarına da özellikle dikkat etmek gerekir. Kimlik politikalarının standartlaştırıcı, homojenleştirici bir mekanizma olarak öne çıkması, bireylerin bir kimlikle radikal bir biçimde özdeşleşmesini zorunlu hâle getirmiştir.

Kimlik politikalarının dile getirdikleri farklılık talepleri (veya otantiklik iddiaları), kimlikler arasındaki sınırları esnetmeye değil büyütmeye hizmet eder hâle gelmiştir. Cemaatler kendi içine kapalı birer örgütlenme hâline geldikçe, standartlaşmanın
hem niteliksel hem de niceliksel olarak geriletilmesine değil, yoğunlaşmasına yol açmışlardır. 

Her şeyden önce kimlik politikaları farklı kolektif kimlikler arasındaki ya da devlet ile
kolektif kimlikler arasındaki iletişim kanallarını hızla kapatma eğilimi içine girmeleri sebebi ile büyük bir hayal kırıklığı yaratmışlardır. 

Toplumsal ve politik eylemin temeli olarak anlaşıldığında, kimlik, toplumsal ve
politik eylemin araçsal olmayan türünü kavramsallaştırma ve açıklama çabası
içinde ‘çıkar’ın tersidir.