Habermas’a göre toplumsal yaşamın akılcı örgütlenmesinde hem araçsal hem de iletişimsel akla ihtiyaç vardır. Ne var ki iletişimsel rasyonalitenin hâkim olduğu yaşantı-dünyasının araçsal rasyonalitenin hâkim olduğu sistem tarafından kolonileştirmesi sorunu modernitenin temel sorunu olmuştur. Başka bir ifadeyle, Habermas’a göre modernitenin temel sorunu sistem ile yaşantı-dünyasını temellendiren araçsal rasyonalite ile iletişimsel rasyonalite arasında, yaşantı-dünyasının zararına olacak şekilde işleyen ilişkiden kaynaklanmaktadır. Böylece Habermas için modernite projesinin tamamlanması esasında sistem ile bugüne kadar özgür iletişim imkanları kısıtlanan yaşantı-dünyası arasında rasyonelleşmiş ilişkilerin olduğu tümüyle akılcı bir toplum projesidir. Sistemin yaşantı-dünyasını kolonileştirmesini engellemenin yolu ise Habermas’ın ifadesiyle sistemin “ilgası” değil, sistemin yaşantı-dünyasına yönelik sömürgeci müdahalelerine karşı set çekilmesidir. Daha açık olarak bunun yolu sistemle yaşantı dünyası arasındaki çarpık ilişkilerin yeniden düzenlenmesidir.