17. yüzyıl ile 20. yüzyıl arasındaki kolonyal söylemin bir eleştirisi olarak ortaya çıkan postkolonyal teori, kolonyal dönemin (açık sömürü döneminin) sona ermesine rağmen başta popüler kültür ve Amerikan yaşam tarzı olmak üzere yeni biçimleriyle hâlen güçlü bir şekilde varlığını devam ettirdiğini savunur. Bu noktada, post-yapısalcıların görüşlerinden yararlanan post-kolonyal teori, insanları bu çarpıtmalardan ve yanlış bilinçten kurtaracak yeni bir bilgiye ihtiyaç olduğunu savunarak Batı’nın üstün söylemini yapı söküme uğratmaya çalışır. Post-kolonyal teori bu amaçla, Batı’nın bakış açısı ile mücadele eder ve bunun yerine Doğu’nun uygarlık tarihine yaptığı katkılar üzerinde durur. Batı’yı kendi tarihinin kötülükleriyle yüzleşmeye davet eder.