Birinci ifade doğrudur. Hizmetler satın alınmadan önce görülemez, tadılamaz, dokunulamaz, koklanamaz ve hissedilemez özellik taşır. Tüm bu boyutlar dokunulmazlık özelliğine vurgu yapar. Hizmetin bu özelliği soyut nitelikli pek çok sportif ürün için de geçerlidir. Örneğin, bir futbol müsabakasının önceden görülmesi, koklanması ve ona dokunulması mümkün değildir. İkinci ifade doğrudur.  Pek çok sportif üründe hizmetlerde olduğu gibi üretim ve tüketim zamanları birbirinden ayrılmaz. Bu durum eş zamanlı üretim ve tüketim durumunu tanımlar. Somut ve fiziksel mallar daha sonra tüketilmek üzere satın alınabilirken, hizmetlerde bu durum söz konusu değildir. Pek çok malın üretim zamanı ile tüketim zamanı farklıdır. Ancak hizmetler aynı anda yaratılıp tüketildiğinden daha sonra satılmaları söz konusu değildir. Bir boks müsabakası aynı anda icra edilir ve seyredilir. Spor ürününün bu özelliği dağıtım stratejisine rehberlik ederek, ürünü önceden satma (örneğin, önceden satışa sunulan biletler veya kombine satış gibi) stratejisini ön plana çıkarır. Üçüncü ifade yanlıştır. Mallar fiziksel varlıklar oldukları için saklanabilmekte ve daha sonra satılabilmektedir. Malların depolanması ve sonraki zamanlarda satılması en yaygın kullanılan stratejilerden biridir. Bu esasında riski de minimize eder. Ancak hizmetlerin stoklanıp daha sonra satılma şansı olmadığı için risk düzeyi yüksektir.  Kırk beş bin kişilik kapasiteye sahip bir stadyumda müsabakanın on bin kişiye oynanmasının daha sonra telafisi mümkün değildir. Ürün dayanıksız olduğu için, seyircilere mümkün olduğunca olaydan önce satılmaya çalışılır ve talep bu esasa göre yönetilir.