Faaliyetlerin tanımlanması ilkesi: Faaliyetlerin tam olarak analiz edilerek tanımlanması; bu faaliyetlerin kim tarafından nasıl yürütüleceğinin belirlenmesi gerekir. Aksi durum, kişi veya gruplar arasında çatışmaya yol açabilir. Hiyerarşi ilkesi: Hiyerarşi, bir örgütteki birimlerin ast üst ilişkisi bağlamında kademelendirilmesidir. Bu kapsamda, organizasyonun temel amacı bu hiyerarşik yapıyı oluşturmaktır. Sonuçta her birim, bu birimlerin içindeki tüm çalışanlar, hangi yetkilerle iş yaptıklarını, bir karar verilmesi gerektiğinde kime danışmaları gerektiğini bilmelidirler. Komuta birliği ilkesi: Her birimin tek bir üstten emir alması olarak tanımlanabilecek komuta birliği ilkesi, örgütsel karmaşıklığı azaltan, birimler arası çatışmayı önleyen ve örgütsel süreçlerin işleyişini kolaylaştıran bir ilkedir. Yönetim birliği ilkesi: Aynı alt amaca yönelik çalışan birimlerin aynı yöneticiye bağlı olarak faaliyet göstermesidir. Bu ilke genellikle yatay bölünmenin oluşturulması ile sağlanır. Böylece hem yönetsel uzmanlaşma hem de süreçlerde sürat elde edilmiş olur. Yetki ve sorumluluk ilkesi: Yetki, karar verme veya diğerlerine emretme gücü olarak tanımlanabilir. Sorumluluk ise işle ilgili görevleri başarma yükümlülüğüdür. Organizasyon süreci içinde yetki ve sorumluluğun eşit olması esastır. Aksi durumda yetkisiz sorumlular ya da sorumsuz yetkililer ortaya çıkabilir. Her iki tür yönetici pozisyonu da başarısız bir örgütlenme doğrudur ve organizasyonun amacına olumsuz yönde etki eder.