Stratejik Çalışmalar alanına dâhil edildiği ve en sık kullanıldığı Soğuk Savaş yıllarında oyun teorisinden beklenen, belirli bir stratejik durum içinde aktörler için ‘tek bir en rasyonel tercih’ belirlemek olmuştur. Bir diğer deyişle oyun teorisiyle yekpare rasyonel çözümlere ulaşılması beklenmiş ve bu çerçevede her zaman başat stratejilere ağırlık verilmiştir. Oysa sayılan tüm eksik ve yararlı yönleri göz önünde bulundurulduğunda bu teoriden beklenmesi gerekenin doğrudan tercihi belirlemesi olmadığı açıktır. Oyun teorisinden beklenecek olan aktörlerin içinde bulundukları durumu anlamalarını ve önlerindeki seçenek, iletişim olanakları ile vaat, pazarlık, tehdit ve blöf gibi taktikleri görebilmelerini sağlamak olmalıdır.